Nie biegam … ale czy to znaczy że stoję w miejscu?

Jak mówi tytuł pewnego polskiego filmu NIGDY W ŻYCIU, bo wszak muszę sobie jakoś rekompensować brak pędu. Oczywiście bardzo pomagają mi w tym dzieci swoją nadaktywnością, kreatywnością i maruderstwem. Oczywiście środki czyszczące są w ciągłym użyciu ;-) 

Codziennie czymś mnie zaskakują, choć momentami siadam na schodach i wtulam się w kolana, próbując znaleźć moc na więcej.

Ostatnie miesiące to ciężki orzech do zgryzienia, myślę że najtwardszy w moim życiu i tylko się martwię by moje zęby dały radę. Niby jestem na “rosnącej” bo ciągle prę do przodu, ale czy ten wiatr który dmucha w mój żagiel, pcha mnie we właściwym kierunku? Czy w końcu znajdę swoje miejsce na ziemi, które pozwoli mi robić to co kocham? Ktoś mi powiedział wczoraj, że nie mogę być wszędzie i muszę się na coś zdecydować, a ktoś inny że muszę wyjść poza Zieloną Górę by do niej powrócić. Myślę że muszę nakreślić nową mapę dotarcia do celu ;-) przydałby się dobry kompas i umiejętność korzystania z niego. Dziś był bieg na orientację, chyba powinnam była wystartować.

Dzisiejsze przedpołudnie było nad wyraz aktywne, ale popołudnie i wieczór również. Na szczęście dzieci już smacznie śpią, szykując się na jutrzejszy wyjazd na ferie do babci. Może złapiemy trochę oddechu z RozbieganymTatą ;-)

Mała galeria dnia dzisiejszego:

Zabawy na resztkach śniegu

Niestety nie udało mi się sfotografować koziołka na jabłuszku w wykonania RozbieganegoTaty, który wymagał już dziś rozmasowania bolącego kolana ;-)

"Myszkomikowe" nowe koszulki córki i mamy

Tosia stylistką paznokci

Tym postanowiły nakarmić maluchy kota, kto zgadnie co to?

I ciągle myślimy o Klarci. Wspólne działo dzieciaków